مدح و مناجات با امام موسی کاظم علیه‌السلام
اسـمِ تـو آمــد و گِــره وا شـد دلِ ما مُرده بـود و اِحیاء شد با تو هـرگـز نـشد ندارد کار هر محالی در این حرم‌ها؛ شد نوکرت از تو گفت در مشهد سـفـرِ کـربـلایـش امـضـا شد در حـریـمت عـلـیلِ مادرزاد مددی خواست از خدا؛ پا شد مادری سفره‌ای براتْ انداخت بچّـه‌ای کـور داشت بـیـنا شد مـا شـنـیـدیـم بـابِ حـاجـاتـی ذکرمان یا اباَ الرّضا... تا شد همه دیدیم لطف و مِهرت را با شـمـا ایـن غــلام آقــا شــد حاجتم روزِ وصلِ دلدار است تو دعـا کن بگـو گِـره وا شد |